آشنایی با دره ارغوان مشهد
تاریخ انتشار: ۱۵ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۸۹۳۱۵۰
دره ارغوان مشهد در فاصله چهار کیلومتری «طرقبه» و در مسیر «طرقدر» به روستای «کلاته آهن» قرار دارد. از انتهای محله طرقدر در طرقبه، وارد مسیری میشوید که شما را به روستای «کلاته آهن» میرساند. قبل از رسیدن به روستای «کلاته آهن»، مسیری آسفالته به درهای باز و پهن منتهی میشود که همان «دره ارغوان» است. طرقبه یکی از مناطق ییلاقی و کوهستانی خراسان رضوی است که از گذشته تا کنون از قطب های اصلی گردشگری مشهد و خراسان محسوب می شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
منطقه کوهستانی طرقبه از سمت غرب و شمال توسط بینالود و کوه تخت رستم احاطه شده است، این منطقه سرسبز و ییلاقی، تابستان های بسیار خوش آب و هوا دارد و زمستان ها به منطقه ای پر برف و زیبا برای تفریحات زمستانی تبدیل می شود.ارغوان با نام علمی Cercis siliquastrum درختیست با شکوفههای بنفش و برگهای قلبی شکل که از همین روی به درخت عشق (Love Tree) معروف شده است.
این دره چون از درختچههای ارغوان پوشیده شده، دره ارغوان نامیدهاند. ارغوان نام درختی است بومی مناطق شرق مدیترانه، ولی بیشتر به صورت درختچه میروید و خاکهای خشک آهکی و گرمای تند آفتاب را به آسانی تحمل میکند. در ایران این درخت در مناطقی از خراسان رضوی، ایلام، سمنان، کرمان، مازندران، گیلان، همدان، لرستان و فارس به صورت خود رو رشد میکند. قبل از رشد برگهای سبز و قلبی شکل این درخت، گلهای خوشهای و ارغوانی رنگ به حالت آویخته ظاهر میشوند و بهترین زمان برای مشاهده این زیبایی، اوایل اردیبهشت ماه است.
گلهای ارغوان را تقریبا در تمامی قسمتها حتی تنه درخت میتوان دید.تاریخ گلدهی درختهای ارغوان در شهر مشهد، بسته به میزان گرمی هوا، از اوایل تا اواسط فروردین متفاوت است. دلیل این تفاوت زیاد، گرم شدن کره زمین، ناپایداری آب و هوا و تغییرات نامعمول جوی است.
ارغوان درختی خزاندار با شکلی مدور و شاخههای نامنظم است و رشدی کند دارد.این درخت برای رشد نیاز به آفتاب دارد و البته به سرما نسیتا مقاوم است.میوههای این درخت کپسولی شکل اند و بر روی درخت باقی میمانند.درخت ارغوان بسیار نسبت به خاک و هوای آلوده شهری مقاوم است، به همین دلیل این درخت بنفش را در سطح شهر به کرات خواهید دید.
اگر می خواهید اوج زیبایی دشت بنفش درختان ارغوان یا عشق را ببینید، به هنگام گل دهی کامل بیایید. در این فصل زمانی که وارد این دره رویایی می شوید، درختان ارغوان را پر از گل خواهید دید و شکوه ارغوانی را از نزدیک لمس خواهید کرد. خوب است بدانید که اغلب از شروع گل دهی این درختان تا گل دهی کامل آنها، یک هفته فاصله است. تاریخ گلدهی درخت های ارغوان در شهر طرقبه، بسته به میزان گرمی هوا، از اوایل تا اواسط فروردین متفاوت است. دلیل این تفاوت زیاد، گرم شدن کره زمین، ناپایداری آب و هوا و تغییرات نامعمول جوی است.
از آنجایی که آب و هوای ارغوان درّه نیمه کوهستانی است و اغلب چند درجه ای از خود شهر مشهد سردتر است، برای تخمین بهترین زمان سفر، می توان زمان گل دهی ارغوان های شهر مشهد را مد نظر قرار داد. معمولا پس از یک تا دو هفته از گل دهی درختان ارغوان در مشهد، زمان گل دهی درختان عشقِ دره ارغوان طرقبه فرا می رسد.
در دره ارغوان طرقبه مشهد علاوه بر درختان ارغوان، چند چشمه و انبوهی از درختان چنار به چشم می خورد که بر زیبایی های این منطقه گردشگری افزوده اند. علاوه بر این اهالی این منطقه از شاخه های ارغوان که از انعطاف خاصی برخوردار هستند، سبدهای ویژه ای درست میکنند و این سبدها در بخش صنایع دستی آنها جای می گیرد که به آن سبد بافی یا ارغوان بافی می گویند. در گذشته از شاخههای ارغوان به جهت ساخت و در واقع «بافت» سبدها و ظروف خانگی استفاده میشده، از همین روی نیز به آن ارغوانبافی میگویند. تولیدات حاصل از ارغوان استحکام زیادی دارند و به نسبت محصولات حصیری ماندگاری بیشتری دارند. به جهت آماده سازی شاخههای ارغوان، ابتدا آنها را در آب خیسانده تا ارتجاعی شوند و سپس به ساخت محصولات میپردازند.
در هنگام برگشت از ارغوان دره، مغازههای فروش بافههای ارغوانی را در طرقبه به وفور میبینید.
از خصوصیات بارز دره ارغوان، تمیزی چشمگیر و قابل توجه دشت است. خوشبختانه در سالهای اخیر با اقدام دسته جمعی یک گروه فعال محیط زیست، زباله های درون دره و دشت پاکسازی شدند. پس از آن با همکاری گردشگران و افراد مربوطه، پاکیزگی دشت حفظ شده است و تعدادی سطل زباله نیز بر روی دامنه های کوه تعبیه شده است.
برای بازدید از درّه، نیاز است تا پیادهروی یا کوهنوردی داشته باشید، پس اول از همه کفش مناسب یادتان نرود.در بهار به سبب ریزش بارانهای بهاری گاه و بیگاه برکههای آب شیرینی میبینید، اما نویسنده از میزان سلامت آب مطمئن نیست، پس از شهر با خود آبمعدنی بیاورید. گرچه پس از طی مسافتی ۳۰ تا ۴۰ دقیقه پیاده روی از پارکینگ به چشمه آب شیرین میرسید که آشامیدنیست.
گشت و گذار در ارغواندره میتواند نیم ساعت باشد یا بیش از سه تا چهار ساعت، که کاملا به علاقه و خوشآمد شما برمیگردد. خانوادههای زیادی هستند که یک روز از آخر هفته را به همراه صبحانه و ناهار در این پارک میگذرانند، و هستند کسانی که تنها با گشتی یک ساعته راضی میشوند. پس اگر دوستدار طبیعتید، به فکر ناهار خود هم باشید.
نحوه دسترسی به دره ارغوان
آدرس : چهار کیلومتری شهرستان طرقبه، بخش طرقدر/ سیری در ایران
منبع: ایران آنلاین
کلیدواژه: درختان ارغوان دره ارغوان آب و هوا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۸۹۳۱۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
باز کردن باب «درختکشی» به چه قیمتی | حرکت تانکوار شهرداری زاکانی علیه پارکهای قدیمی تهران!
استاد گیاهشناسی دانشگاه تهران میگوید: «پارک لاله تنها پارک تهران است که کلیه گیاهان آن نقشه برداری شده و در وب سایت سازمان بوستانها تمامی اطلاعات و نقشه پراکنش گیاهان آن قابل دسترسی است.با رفتارهای تهاجمی اینچنینی به فضای سبز، باب درخت کشی در شهر باز خواهد شد و اگر هزاران پلاکارد هم با عنوان “ زنده باد درخت“ نصب شود، کسی آن را باور نمیکند.»
کسی نمیداند شهرداری تهران چه در سر دارد که هر روز شکایت و گله شهروندان رو به آسمان است، یک روز میخواهد در پارکهای تهران هتل بسازد، روز دیگر میخواهد در پارک قیطریه برای مردمی مسجد بسازد که همان مردم، در همان پارک بخاطر این تصمیم تجمع کردهاند، یک روز قراردادی پر ابهام با چینیها میبندد که برای تهران اتوبوس بیاورد و همان قرارداد صدای داد و فغان شورای شهریها را بلند میکند.
این روزها هم نوبت به پارک لاله رسیده است. مدتی است که در پارک لاله تهران، سمت غربی ایستگاه آتشنشانی و روبهروی خیابان پورسینا، حصارهایی نصب شده است. در روزهای اخیر هم کانکسهایی در محل مستقر شده و گویا همهچیز مهیای آغاز عملیات درختکشی و ساخت و ساز در پارک لاله است. این وضعیت باعث شد که هفته گذشته جمعی از شهروندان در این محل جمع شوند و به زاکانی اعتراض کنند.صحبت از ساخت یک فرهنگسرا در پارک لاله است.
در همین خصوص حسین آخانی، استاد گیاهشناسی دانشگاه تهران دیروز، ۱۵ اردیبهشت شخصا به پارک لاله رفته و از نزدیک اوضاع این محوطه حصارکشی شده را بررسی کرده است.
این استاد دانشگاه میگوید: «روز شنبه ۱۵ اردیبهشت به پارک رفتم و با صحنههای نگران کنندهای مواجه شدم. اول آنکه بخشی از جنوب پارک در نزدیکی ایستگاه مترو تغییر کاربری داده شده است. آنچه از لابلای حصار دیده شد، گود برداری و ایجاد سازهای (شبیه دستشویی) به مساحت تقریبی حدود ۲۰۰-۵۰۰ متر مربع است. کمی دورتر در غرب آن، درست مجاور ایستگاه آتش نشانی و محلی که درختان انجیلی قرار دارند در چند هزار متر مربع حصار کشی شده است. علاوه بر انجیلی، درختان قدیمی تنومند و ارزشمند دیگری در این بخش پارک رویش دارد. درختان این بخش پارک به دلیل خاک باز، از شادابی و سلامت بیشتر برخوردار است و طبیعی است کوچکترین دستکاری در آن نباید صورت گیرد.»
آخانی با بیان اینکه در ۱۳ اردیبهشت امسال با آقای مهندس مختاری رئیس سازمان بوستانها و فضای سبز تهران در خصوص دلیل این حصار کشی پرسیدم. ایشان به من قول دادند که آنجا هیچ درختی قطع نمیشود. ادامه میدهد: «در گفتوگوی دوباره خود با آقای مهندس مختاری متوجه شدم که ماجرا جدی است و برنامه تغییر آن محل برای اهداف فرهنگی وجود دارد. اگر چه ایشان مدعی عدم قطع درخت بود ولی تغییراتی که بناست انجام شود و روزنامه همشهری نیز به آن اشاره کرده است باعث تهدید این زیست بوم شهری و به مرور باعث خشک شده درختان خواهد شد.»
به گفته استاد گیاهشناسی دانشگاه تهران، جنوب پارک لاله از نظر گونههای درختی متنوعترین و اتفاقا دارای گونههای بومی است و با توجه به انبوه درختان، سیمای جنگلی شمال کشور را در ذهن تداعی میکند. او معتقد است: «هر گونه تخریب، تغییر کاربری و حتی ایجاد آبنما و راه عبور و مرور به این زیست بوم شهری اشتباه و خطای نابخشودنی است.»
چرا پارک لاله مهم است؟
دکتر آخانی در برابر این پرسش که چرا پارک لاله اهمیت دارد و چرا باید نگران این بوستان باشیم، میگوید: «اول اینکه این پارک تنها فضای سبز مجاور بزرگترین و قدیمیترین دانشگاه کشور است. دانشگاهی که در قلب شهر تهران از داشتن یک کمپوس (فضای بیرونی) مناسب محروم است. این پارک تنها جایی است که دانشجویان میتوانند با دوستان خود در آنجا قدم بزنند و زیباترین خاطرات دوران تحصیل خود را بگذرانند. شک ندارم که هزاران دانشجو در همین پارک بزرگترین تصمیم خود را در فضای زیبای پارک برای تشکیل زندگی مشترک را گرفتهاند.»
این استاد دانشگاه ادامه میدهد: «آرزو داشتم که روزی پارک لاله را به باغ گیاهشناسی تبدیل کنم تا دانشگاهی باز باشد برای شهر تا کودکان، دانش آموزان و دانشجویان و مردم با دنیای گیاهان آشنا شوند. بعد از چندین سال مذاکره مفصل و جلسات متعدد، هیئت مدیره سازمان بوستانها و فضای سبز شهر تهران - علیرغم موافقتهای اولیه - با آن مخالفت کرد. دلیل مخالفت این بود که این پارک قدیمی است و به هیچ عنوان نباید به آن دست زد! بعد توافق شد که باغ گیاهشناسی در دو سوی اتوبان چمران در مجاور برج میلاد و دانشگاه تهران ساخته شود. توافق انجام شد، تفاهم نامه امضا شد، شورا آن را مصوب کرد ولی به دلایل نامعلوم به مرحله اجرا نرسید.»
او ادامه میدهد: «پارک لاله تنها پارک تهران است که کلیه گیاهان آن نقشه برداری شده و در وب سایت سازمان بوستانها تمامی اطلاعات و نقشه پراکنش گیاهان آن قابل دسترسی است. در این پروژه که توسط اینجانب در دانشگاه تهران انجام شده است، بایستی بزودی با نصب پلاک، شامل نامهای علمی و فارسی و پراکنش در داخل پارک و با استفاده از کد QR ، علاقه مندان بتوانند اطلاعات دقیقتر شامل عکسهای دقیق و پراکنش آن را بدست آورند.»
آخانی اظهار میکند: «پارک لاله تنها پارکی است که در آن درخت انجیلی (Parrotia persica) بیش از نیم قرن پیش کاشته شده است و به همین دلیل ارزش و اعتبار حفاظتی بسیار بالایی دارد.»
استاد گیاهشناسی دانشگاه تهران با بیان اینکه به یاد میآورم در فروردین ۱۴۰۱، وقتی برای ایجاد موزه علم در زمینهای در اختیار دانشگاه تهران واقع در ملا صدرا چندین درخت سرو نقرهای آمریکایی - که ارزشهای اکولوژیک چندانی برای شهر ندارند - قطع شدند، آقای مختاری و ماموران شهرداری محکم جلوی آن ایستاد، میگوید: « آقای مختاری، به عنوان کسی که خود را حافظ درختان تهران میداند، و شورای شهر تهران وظیفه دارند جلوی این تغییر کاربری تحت هر عنوان و با هر هدفی بیایستد. با رفتارهای تهاجمی اینچنینی به فضای سبز، باب درخت کشی در شهر باز خواهد شد و اگر هزاران پلاکارد هم با عنوان “ زنده باد درخت“ نصب شود، کسی آن را باور نمیکند.»
با این گلایهها و با توجه به اینکه هر دو اقدام ساخت مسجد و فرهنگسرا در بوستانهای قیطریه و لاله با اعتراض و تجمع شهروندان روبهرو شده،سوال اینجاست که شهرداری تهران برای کدام مردم و چه کسانی این بنا را میسازد؟ چرا شهرداری میخواهد با تانک از روی پارکهای تهران بگذرد؟ این همه لجبازی با مردم شهر چه هدفی را دنبال میکند؟ شهرداری که مردم با اقداماتش همراه نیستند، برخی از اعضای شورای شهرش جلسه سخنرانیاش را ترک میکنند و با اون همسو نیستند، چه هدفی دارد؟